9 april 2014 | Lagos
Ik had een gat in mijn rooster en heb daar een Lagos voor gekregen. Een bijzondere bestemming, omdat het land daar zo onveilig is, dat wij worden vervoerd van de luchthaven naar het hotel onder strenge beveiliging. We mogen het hotel dan ook niet uit.
Maar dat geeft ook helemaal niets. Het is een prima hotel, het is prachtig weer en als ik eerlijk ben, is het ook wel eens lekker om nix te mogen...
Na aankomst gaan we nog even met de hele crew borrelen bij het zwembad. Mijn maatje van deze vlucht is dezelfde als mijn maatje naar Havana, dus dat is super gezellig. En ook de Purser kende ik al, dus de stemming zat er al prima in. We laten ons echter niet verleiden om nog de nachtclub van het hotel te bezoeken. We zitten zo gezellig te kletsen, dat het vooruitzicht van harde, stampende muziek niet echt aanlokkelijk is.
De volgende ochtend treffen we elkaar weer bij het ontbijt. Het lijkt nog niet zo'n mooi weer, maar als ik na het ontbijt in bikini buiten kom, voel ik al gauw dat de zon echt hard brandt. Ik heb me goed ingesmeerd, maar voel meteen dat hier nog wel eens bijgesmeerd moet worden.
Aangezien ik voorbereid ben op een dagje zwembad hangen, heb ik mijn haakwerk bij me. Maar zelfs mijn handen zweten in deze hitte, dus haken is gewoon niet mogelijk. Dan maar alvast wat leren voor mijn komende examens. Goed idee!!!
Maar al snel raak ik in gesprek met mijn collega's en dat is toch leuker dan leren, dus de boeken verliezen.
En als de Purser erbij komt, raken we in gesprek over Wings of Support, de stichting die mogelijk gemaakt wordt door de inzet van KLM-ers en die projecten ondersteunt om kinderen een beter, blijer leven te geven.
De Purser heeft mij gescout met mijn tv-achtergrond en door al mijn blogs die ze steeds voorbij ziet komen en ik heb dan ook een functie geaccepteerd binnen de afdeling Communicatie van Wings of Support. Ik ga daar wat projecten onder handen nemen om te zorgen dat er meer en beter (bewegend) beeldmateriaal komt ter ondersteuning van de boodschap in woorden. En daarnaast ga ik helpen bij de presentaties naar nieuw cabinepersoneel en vooral ook (mogelijke) donateurs.
We kletsen er over en de ideeën vliegen over de tafel. Wel even wennen, dat deze Stichting zich streng houdt aan de limiet van 2% overhead-kosten, terwijl ze op jaarbasis toch wel 6 ton weg zetten... Dus creatief denken en in barterdeals denken... Out of pocket kosten zijn eigenlijk geen optie... Leuke uitdaging!!!
Ondertussen zijn we al met de benen in het water gaan hangen, want het is echt heel erg warm. Maar heerlijk ontspannen. Zo kan het dus ook...
Eind van de middag eten we in het hotel-restaurant nog een heerlijke biefstuk en daarna toch nog even proberen voor te slapen voor weer een nachtvlucht terug. Het is een erg kort tripje en omdat je het hotel niet uit komt, is het ook niet echt eventfull, maar wel heerlijk ontspannen... En dat is ook wel eens lekker voor de verandering...!!!