8 juli 2014 | Glasgow (II)

De laatste bestemming van deze Europaweek is Glasgow. Omdat we in Edinburgh natuurlijk om 3.45u opstonden, zijn we, via Amsterdam, alweer om 11u in Glasgow. Wat echt énorm om is: het is eigenlijk een vluchtje van 10 minuten...

Aangezien die vroege schema's voor mij wel een kleine uitdaging zijn: ik ben écht niet een ochtendmens, ben ik best een beetje moe als we in het hotel aankomen. Daar komt bij dat Glasgow (voor zover ik dat gezien heb) niet een heel bruisende stad is. Er is vooral "de stad", maar ik ga toch niet shoppen. En niemand wil met mij mee naar het piping-museum. Het lijkt mij namelijk hilarisch stompzinnig om naar het doedelzakmuseum te gaan, maar alleen heb ik er even geen zin in. Dus we maken een (halve) afspraak dat we om half 5 samen eten (voor het eerst deze week).

Eerst moet ik nog wel even mijn beoordeling van deze week doorspreken met de Purser (prima beoordeling!!!) en dan ga ik ook naar mijn kamer. Ik besluit eens heerlijk en uitgebreid in bad te gaan liggen. Een luxe die ik me op bestemming eigenlijk nooit gun en waar ik wel enorm van geniet. Ik dommel een beetje in bad en besluit gewoon eens een dagje niets te doen. Ik ben hierna twee dagen vrij en ik heb thuis alweer best een drukke agenda, dus misschien hier in Glasgow gewoon even een dagje rust pakken.

Ik lees dus een boekje en ik ga ook nog even slapen. Mijn collega belt mij dat hij Netflix ligt te kijken en ook wegdoezelt, dus dat hij half 5 er niet bij is. De Purser had de standaard zin geuit "als ik er ben, dan ben ik er", dus daar reken ik ook niet echt op... Maar ik zorg toch dat ik om half 5 aangekleed beneden in de lobby zit. Waar inderdaad niemand komt.
Ik zit er prima met een boekje en ga even vragen hoe laat de volgende crew aankomt. De dame achter de receptie heeft het over 23u, maar ik weet zeker dat er een cockpitcrew eerder aan moet komen, dus ik besluit te blijven zitten in de lobby, met zicht op de voordeur.

Op een gegeven moment hoor ik een man vragen of er nog een boodschap is. Ik kijk op en zie twee piloten met herkenbare blauwe koffers. Dus ik spring op en zeg "geen papieren boodschap, maar ik kom hem live brengen. Gaan jullie ook nog ergens eten?" Zij blijken ook wat moe te zijn, dus we besluiten een hapje in het hotel te gaan eten. Ik vind het allang prima; ik ben blij met het gezelschap. De afgelopen dagen heb ik niemand gezien tijdens het eten en dat vind ik wel zó ongezellig!!!
We eten een gezamenlijk voorgerecht en ik bestel als hoofdgerecht een Indiase curry. Om de hoek van het hotel zit namelijk een Indier waar we zouden gaan eten, maar de mannen zijn daar te moe voor. Dus ik hou me zo toch nog een beetje aan het voornemen. En die Indier doen we dan de volgende keer wel...

En dan na het eten naar bed, want ook op de laatste dag gaat de wekker om 3.45u... Dan nog maar één vluchtje; terug naar Amsterdam, naar huis, naar de halve finale van het WK: Nederland - Argentinië (waar ik door het vroege opstaan de verlenging van mis... Maar wel de penalties meekrijg, die dan weer gemist worden door onze jongens. Dus zaterdag wedstrijd tegen Brazilië voor 3e of 4e plek. Die mag ik dan in Koeweit bekijken)....