nienkevanmaris

In mijn werk als stewardess voor Neerlands trots, kom ik op de meest bijzondere locaties.... Dit zijn de plekken waar ik mijn inspiratie opdoe en soms ook opdrachten uitwerk. Maar dit zijn ook de plekken waar ik geniet van al het moois wat de wereld te bieden heeft en waar ik mijn avonturen meemaak. En die wil ik jullie niet onthouden.



2 november 2014 | Tel Aviv (IV)

Het is mijn vierde keer Tel Aviv en het is mijn laatste vlucht vóór mijn winterverlof. Ik heb hem gekregen om mijn schema passend te maken, dus ik vind het allang prima. Jammer dat de weersvooruitzichten niet briljant zijn...

Gelukkig is het alweer een paar maanden rustig in Tel Aviv, maar toch krijgen we papieren instructies mee over wat we moeten doen, mócht het luchtalarm af gaan... Ik vind het bijzonder om die informatie te krijgen, me ook realiserend dat het echte gevaar er nu niet is. We krijgen in het hotel dan ook niet de aanvullende briefing met de exacte locatie van de schuilkelders, waarvan ik weet dat die briefing er een aantal maanden geleden wel was.
Desalniettemin droom ik wel van luchtalarmen en schuilkelders...

27 oktober 2014 | Almaty (III)

De nacht voor mijn vlucht naar Almaty gaat de wintertijd in, maar in Almaty zelf nog niet, dus tijdens dit verblijf is het tijdsverschil 5u.... Dit is altijd zo'n bestemming waar je niet veel voor plant, maar die altijd heel gezellig is. Met of zonder tijdsverschil.

We komen vrij laat aan in het hotel; het is lokale tijd 5u 's ochtends dat wij nog gaan borrelen. Gelukkig is de bar 24/7 open. Dus uiteindelijk zitten we in de bar met de baas, de Co, een tweebander en ik. En het is 8u, voordat iedereen naar bed gaat. Behalve ik: ik schuif aan bij het ontbijt.

18 oktober 2014 | Lusaka (II) [deel 2]

Eenmaal terug op het eiland worden we onthaald op een kampvuur, waar we toch nog even gezellig bij gaan zitten. De Baas, mijn maatje en de andere dame besluiten als eerste naar bed te gaan. En ze worden begeleid door onze gids. De dame en mijn maatje hebben het eerste huisje, dus zij slaan als eerste af. De Baas heeft het laatste huisje, dus hij loopt nog even door, met de gids. Op een gegeven moment roept de gids "Stop", maar dat dringt niet helemaal door, todat hij het nog een keer duidelijker zegt: er staat op 30 meter afstand een olifant midden op het pad en die is 'not amused'.

De Baas is als eerste weer terug bij het kampvuur. We besluiten dan maar allemaal naar bed te gaan en we gaan dus via een kruip-door-sluip-door-route naar onze huisjes, om de olifant te ontwijken.

17 oktober 2014 | Lusaka (II) [deel 1]

Weken geleden verschijnt de aankondiging dat voor ons Lusaka als bestemming af gaat vallen vanaf het winterschema. Dat vind ik echt heel erg jammer, want ik vind Zambia een prachtig land!!! Dus ik vraag deze reis nog aan, voordat hij eraf gaat. Dit wordt natuurlijk weer een véél te lang verhaal.....

Ik wilde heel graag naar de Lodges van Kanyemba; daar hebben ze een eiland met boomhutten en ik heb van collega's gehoord dat dat fantastisch is. Maar nog voordat ik de collega's kan mailen, krijgen we al een mail van onze Co, die voorstelt naar Mukambi te gaan, bekend van de tv-programma's Van Amstelveen naar Zambia en van Freek Vonk. Ach, dat lijkt mij ook leuk, dus ik sluit me graag daarbij aan. Net als 4 andere collega's.

9 oktober 2014 | Calgary (I)

Ik heb een Noord Atlantische bestemming aangevraagd, want ik heb wat dingen die ik wil halen bij de drogist. Dat is echt heel erg hè?!! Ik word al een echte stess. Maar ja, dat hoor ook bij de voordelen van ons vak. Binnen de kortste keren heb je je favoriete bestemmingen, voor je favoriete producten. Dit keer wordt het de drogist in Calgary.

Wel een pittige vlucht: de Airbus heeft geen Overhead Crew Rest, maar het is toch een lange vlucht met een pittig tijdsverschil... Gelukkig hebben we een hele leuke crew. Twee dames ken ik al van eerdere vluchten.